به گزارش ایونا، دانشمندان به کشفی باورنکردنی دست یافته‌اند که می‌تواند رؤیای دیرینه بشر برای توقف پیری را محقق کند! پروتئینی به نام "کلوتو" تنها با یک دوز تزریق به موش‌های مسن، عمر آن‌ها را تا ۲۰ درصد افزایش داده و عملکرد عضلات، استخوان‌ها و حتی مغزشان را به طرز چشمگیری بهبود بخشیده است. آیا این همان "چشمه جوانی" است که قرن‌ها به دنبالش بوده‌ایم؟ این یافته بزرگ می‌تواند راه را برای درمان جامع پیری هموار کند.
به گزارش ایونا، در یکی از هیجان‌انگیزترین پیشرفت‌ها در زمینه تحقیقات پیری، دانشمندان به کشفی دست یافته‌اند که می‌تواند رؤیای دیرینه بشر برای یافتن "چشمه جوانی" را یک گام به واقعیت نزدیک‌تر کند. پژوهشگران اسپانیایی موفق به شناسایی پروتئینی شده‌اند که با تزریق تنها یک دوز از آن به موش‌های مسن، نه تنها روند فرسودگی ناشی از پیری را در بدن آن‌ها معکوس می‌کند، بلکه به طور قابل توجهی طول عمرشان را نیز افزایش می‌دهد.
این تحقیق که توسط تیمی از محققان دانشگاه بارسلون رهبری شده، نشان می‌دهد پروتئینی به نام "کلوتو" (Klotho) که با نام s-KL نیز شناخته می‌شود، می‌تواند به عنوان یک تنظیم‌کننده اصلی فرآیندهای مختلف پیری در سراسر بدن عمل کند. در این پژوهش، موش‌هایی که با استفاده از روش ژن‌درمانی، یک دوز از این پروتئین را دریافت کردند، نزدیک به ۲۰ درصد بیشتر از موش‌های گروه کنترل که تحت درمان قرار نگرفته بودند، عمر کردند.
اما تأثیرات این پروتئین تنها به افزایش طول عمر محدود نمی‌شود. موش‌های درمان شده، حتی در سنین بالا (معادل حدود ۷۰ سالگی انسان)، توانستند قدرت عضلانی، تراکم استخوان و عملکرد مغزی خود را به شکل قابل توجهی حفظ کنند. این یافته حاکی از آن است که پروتئین کلوتو قادر است همزمان چندین جنبه از پیری را کند کرده و سلامت کلی بدن را در دوران کهولت بهبود بخشد.
تیم بین‌المللی محققان برای رساندن پروتئین کلوتو به بدن موش‌ها، از یک سیستم ژن‌درمانی پیشرفته استفاده کردند. آن‌ها از نوعی ویروس بی‌ضرر (AAV9) که برای حمل مواد ژنتیکی به سلول‌ها تغییر داده شده بود، بهره بردند. این روش به بدن موش اجازه داد تا پس از تنها یک تزریق، به طور مداوم پروتئین کلوتو را تولید کند.
از آنجایی که این پروتئین به راحتی از جریان خون به بافت مغز عبور نمی‌کند، دانشمندان آن را هم از طریق رگ‌های خونی و هم با تزریق مستقیم به مغز تزریق کردند. این رویکرد دوگانه تضمین کرد که پروتئین به تمام بافت‌های کلیدی که تحت تأثیر پیری قرار می‌گیرند، برسد.
آزمایش‌ها نتایج شگفت‌انگیزی را در موش‌های درمان شده با پروتئین کلوتو نشان داد:
موش‌های نری که در سن ۱۲ ماهگی (معادل میانسالی انسان) با s-KL درمان شدند، به طور متوسط ۳۱.۵ ماه عمر کردند، در حالی که موش‌های گروه کنترل حدود ۲۶.۳ ماه زنده ماندند. برای درک بهتر این افزایش، تصور کنید عمر یک انسان از ۸۰ سال به ۹۶ سال افزایش یابد.
موش‌های ۲۴ ماهه (معادل حدود ۷۰ سالگی انسان) که با پروتئین کلوتو درمان شده بودند، در تست‌های فیزیکی مختلف مانند آزمون میله چرخان (rotarod)، آویزان شدن از میله افقی و سنجش قدرت پنجه، عملکرد به مراتب بهتری نسبت به موش‌های همسن خود که درمان نشده بودند، نشان دادند. این بهبودها به ویژه در موش‌هایی که در سن ۱۲ ماهگی درمان شده بودند، مشهودتر بود.
بررسی بافت عضلانی این موش‌ها، کاهش چشمگیر فیبروز (زخم شدن بافت) و حفظ فیبرهای عضلانی بزرگ‌تر را نشان داد. نکته جالب اینکه، هنگامی که عضلات این موش‌های مسن به موش‌های جوان‌تر پیوند زده شد، ظرفیت بازسازی بسیار بهتری از خود نشان دادند، که نشان‌دهنده وجود سلول‌های بنیادی فعال‌تر برای ترمیم آسیب بود.
ساختار استخوان نیز با درمان کلوتو بهبود یافت. موش‌های ماده افزایش حجم استخوان و بهبود معماری داخلی استخوان را نشان دادند که حاکی از محافظت در برابر پوکی استخوان بود. تجزیه و تحلیل ژنتیکی نیز افزایش بیان ژن‌های مسئول ساخت استخوان را در موش‌های درمان شده تأیید کرد.
شاید یکی از جذاب‌ترین نتایج، تأثیر پروتئین کلوتو بر مغز بود. موش‌های درمان شده علائم بیشتری از نوروژنز (تشکیل نورون‌های جدید) را در هیپوکامپ، ناحیه‌ای حیاتی برای یادگیری و حافظه، نشان دادند.
سلول‌های مغزی آن‌ها تولید انرژی بهتری داشتند و مکانیسم‌های پاکسازی سلولی که معمولاً با افزایش سن ضعیف می‌شوند، در آن‌ها تقویت شده بود. این درمان همچنین به حفظ پاسخ ایمنی متعادل در مغز کمک کرد؛ یعنی پاکسازی بیشتر بقایای سلولی با التهاب کمتر و مضر.
این یافته‌ها با تصویر میکروسکوپی سلول‌های میکروگلیا (بخشی از سیستم ایمنی مغز) از هیپوکامپ موش‌های درمان شده با s-KL نیز تایید می‌شود. این تصویر افزایش تعداد سلول‌ها و بهبود فعالیت فاگوسیتی آن‌ها را نشان می‌دهد که معمولاً در پیری مغز مختل می‌شود.
این تحقیق، فرضیه دیرینه بسیاری از دانشمندان را تأیید می‌کند که هدف قرار دادن فرآیندهای اساسی پیری، به جای درمان بیماری‌های مرتبط با سن به صورت مجزا، ممکن است مؤثرتر باشد. به نظر می‌رسد پروتئین کلوتو با حفظ سیستم‌های ترمیم و نگهداری طبیعی بدن، همزمان چندین جنبه از پیری را به تأخیر می‌اندازد.
البته، این نتایج هیجان‌انگیز تنها بر روی موش‌ها به دست آمده و برای توسعه درمان‌های مشابه برای انسان، مسیر طولانی در پیش است و نیاز به آزمایش‌های بالینی گسترده وجود دارد. همچنین، محققان تفاوت‌هایی را در تأثیرات این پروتئین بین موش‌های نر و ماده مشاهده کردند؛ به عنوان مثال، موش‌های ماده بهبودهای بیشتری در برخی پارامترها نشان دادند، اما به دلیل مشکلات سلامتی نامرتبط، نتایج طول عمر در آن‌ها کمتر قطعی بود. روش تزریق دوگانه مورد استفاده در این مطالعه نیز برای اجرای بالینی چالش‌برانگیز است.
با این حال، تحقیق بر روی پروتئین کلوتو گامی مهم در درک نحوه مداخله در فرآیند پیری به شمار می‌رود و امیدهای فراوانی را برای توسعه درمان‌هایی ایجاد می‌کند که نه تنها طول عمر، بلکه کیفیت زندگی در سال‌های پایانی را نیز بهبود بخشند. چشم‌انداز یک درمان واحد که بتواند به طور همزمان چندین جنبه پیری - از سلامت عضلات و استخوان‌ها گرفته تا عملکرد شناختی - را هدف قرار دهد، قطعاً برای متخصصان سلامت و بیماران در سراسر جهان، از جمله در ایران، نویدبخش خواهد بود.
این گزارش بر اساس مقاله‌ای با عنوان “Long-term effects of s-KL treatment in wild-type mice: Enhancing longevity, physical well-being, and neurological resilience” که در نشریه معتبر Molecular Therapy منتشر شده و گزارش وب‌سایت StudyFinds تهیه شده است.
این کار تحقیقاتی با حمایت مالی نهادهای مختلف اسپانیایی صورت گرفته و برخی از یافته‌ها تحت درخواست ثبت اختراع قرار دارند. یکی از نویسندگان مقاله نیز مشاور علمی شرکتی است که در زمینه توسعه درمان‌های تقویت‌کننده کلوتو فعالیت می‌کند.
نظر شما
آخرین اخبار
اخبار پر بازدید
